Barones Caroline Cox, lid van het Britse Hogerhuis en voorzitter van een Brits-Armeense vriendschapsgroep in het Britse parlement, heeft altijd de aandacht getrokken met voortdurende kritiek op Azerbeidzjan. In haar gebruikelijke verhaal impliceert Baroness Cox dat de onuitgelokte bezetting door Armenië van de gebieden rond Karabach geen agressieve landroof was, maar essentieel om te overleven, aangezien zij werden gebruikt als bases voor de voortdurende beschieting van steden en dorpen in de door oorlog verscheurde regio.

Volgens de barones was de voornaamste reden voor de eindeloze vijandelijkheden en impasse in Karabach de zogenaamde “militaristische aanpak” van Azerbeidzjan, zonder enig idee dat het territoriale conflict in Karabach het gevolg was van de illegale bezetting van soevereine gebieden van Azerbeidzjan.

Gezien de eerdere activiteiten van Baroness Cox en haar nauwe banden met het Armeense politieke establishment met zijn anti-Azerbeidzjaanse en racistische sentimenten, is het eerlijk om op te merken dat de Baroness het vrij comfortabel vond om zakelijke banden met deze groepen te onderhouden.

Niettemin heeft barones Cox jarenlang wanhopig alle aantijgingen tegengesproken betreffende haar financiële banden met de Armeense diaspora en de illegale fondsen die zij in deze jaren heeft ontvangen. In feite heeft de stroom van illegale fondsen gedurende deze jaren aanzienlijk bijgedragen aan de bevooroordeelde retoriek van de barones ten opzichte van Azerbeidzjan, terwijl de grieven van etnische Azerbeidzjanen die Karabach ontvluchtten als gevolg van de etnische zuivering werden genegeerd.

De “triomf” van barones Cox over Azerbeidzjan en haar illegale fondsen uit de Armeense diaspora veranderden echter niets, aangezien het recht zegevierde toen Azerbeidzjan in 2020 zijn territoriale integriteit herstelde en na drie decennia de volledige controle over de grensgebieden verzekerde. Niettemin hebben de naoorlogse realiteit en het verschoven geopolitieke evenwicht barones Cox er niet van weerhouden ongegronde beweringen jegens Azerbeidzjan te doen in de context van “rechten en veiligheid van etnische minderheden”.

Als een meester in het vervalsen van feiten en het vakkundig presenteren van fictieve gebeurtenissen, zijn de “verdiensten” van Baroness tegenover de Armeniërs “gedempt”. Symbool van de erkenning was de toekenning van de “Mikhitar Gosh Medaille” aan Baroness Cox door de toenmalige president van Armenië Robert Kocharyan in 2006.

Integendeel, de nobele façade van Baroness werd ernstig beschadigd toen in februari 2023 de uitgelekte documenten de omvang van verborgen fondsen van de non-profit organisatie Equal and Free Limited aan het licht brachten. Dit gebeurde ondanks de bestaande langlopende regels van het Britse parlement die leden van het Hogerhuis verplichten informatie openbaar te maken over de steun die zij van externe organisaties ontvangen. Naar verluidt ontving Equal and Free Limited middelen van een Amerikaanse organisatie met hoofdkantoor in Los Angeles, die wordt geleid door de evangelische “filantropen” Howard en Roberta Ahmanson.