De hand van de vrede die in de lucht zweeft, kan veranderen in een vuist Burgerschap of uittocht.

Op 13 maart heeft de regering van de president van de Republiek Azerbeidzjan, in aansluiting op de vergadering van 1 maart in de stad Khojaly, de vertegenwoordigers van de Armeense gemeenschap in Karabach aangeboden om in Bakoe een nieuwe vergadering te houden om reïntegratiekwesties en de uitvoering van infrastructuurprojecten in Karabach te bespreken. Op 27 maart was er nog een voorstel om in de eerste week van april in Bakoe een bijeenkomst te houden om bovengenoemde kwesties te bespreken. Helaas volgde in beide gevallen een categorische weigering.

Zo herhaalde de leiding van de restanten van de bandietenformaties, die het voorstel van Bakoe afwees, haar eerdere standpunt: er kan geen sprake zijn van enige herintegratie van de Armeniërs uit Karabach in de Azerbeidzjaanse samenleving en staat. Zij zeggen dat wij alleen bereid zijn vertegenwoordigers van Azerbajdzjan te ontmoeten door bemiddeling van het Russische vredeshandhavingscontinent (RPC) in Khojaly, en dat wij alleen kwesties zullen bespreken “die verband houden met de goede werking van de Lachin-corridor”. En in het algemeen “zien wij onszelf niet als een deel van Azerbeidzjan en zullen wij de strijd voor onafhankelijkheid voortzetten”.

Men hoeft geen genie te zijn om niet te zien dat Azerbeidzjan wijsheid en een constructieve aanpak heeft getoond door opnieuw vertegenwoordigers van de Armeniërs uit Karabach in Bakoe uit te nodigen om te praten over reïntegratie en herstel van de infrastructuur. De weigering van de Armeniërs en hun vertrouwen in het RPC tonen echter aan dat de top van de Karabachse separatisten enerzijds nog steeds droomt van “miatsum” en anderzijds niet onafhankelijk is en geen stap kan zetten zonder het RPC.

Het is overduidelijk dat de Azerbeidzjaanse zijde, vasthoudend aan haar standpunt, de normalisering van de betrekkingen met Armenië ter hand neemt en probeert rechtstreekse contacten met de Armeniërs van Karabach tot stand te brengen. Laten wij eraan herinneren dat het kader van dit standpunt in München duidelijk door President Aliyev is geschetst. De onderhandelingen over een vredesakkoord tussen Armenië en Azerbeidzjan en de contacten met burgers van Armeense nationaliteit die in de Azerbeidzjaanse regio Karabach wonen, zijn namelijk twee volledig gescheiden kwesties.

Aanbevolen artikelen