Referentie: Matanat Nasibova voor Caliber.az

Zoals iedereen weet, heeft Jerevan tijdens de bezetting van Azerbeidzjaanse gebieden niet de minste gelegenheid voorbij laten gaan om het PACE-platform te gebruiken om Azerbeidzjan te belasteren. En in dit opzicht is er bijna niets veranderd: ondanks de nederlaag in de oorlog volgen de Armeense autoriteiten dit beleid nog steeds.

Dit adviesorgaan van de Raad van Europa volgt vaak het voorbeeld van Armeense lasteraars. Zo nam PACE vorige maand nog een anti-Azerbeidzjaanse resolutie aan, waarin het Bakoe opriep om de beslissing van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) van 22 december 2022 “onmiddellijk uit te voeren”.

Volgens de Europese parlementariërs zou Azerbeidzjan “een delegatie van de Raad van Europa moeten uitnodigen voor een kennismakingsmissie naar de Lachin-corridor en Karabach”. Natuurlijk werd de aanname van zo’n anti-Azerbeidzjaans document vergemakkelijkt door de Armeense lobby. En deze week meldden de Armeense media vrolijk dat PACE-voorzitter Tiny Kox opriep tot een dringende “onderzoeksmissie naar Karabach”.

“Gezien de verslechterende humanitaire en mensenrechtensituatie in Nagorno-Karabach, herinner ik aan het verzoek van de Vergadering van 20 juni aan het Comité van Ministers van de Raad van Europa om snel een onderzoeksmissie naar Azerbeidzjan te organiseren en te sturen om de situatie te beoordelen van Armeniërs die getroffen worden door het gebrek aan vrije en veilige toegang tot de Lachin-corridor vanaf 12 december 2022,” zei de PACE in een verklaring.

Er staat ook in dat Kox erop aandringt dat Armenië en Azerbeidzjan hun beloften nakomen die ze bij hun toetreding tot de Raad van Europa in 2001 hebben gedaan om de spanningen te verminderen en de vrede te herstellen.

Welnu, laten we eerst meteen een voorbehoud maken dat Azerbeidzjan, in tegenstelling tot Armenië, zich houdt aan alle verplichtingen die het op zich heeft genomen in overeenstemming met het Handvest van de Raad van Europa en er alles aan doet om de spanningen in de regio te verminderen. Dit blijkt uit de vredesagenda van Bakoe, die het bevordert in de kwestie van het normaliseren van de betrekkingen met Jerevan. Daarom is de verklaring van Tiny Kox partijdig en moet deze in de eerste plaats aan Jerevan gericht worden.

Ten tweede is dit lang niet de eerste provocerende uitspraak van de PACE-voorzitter in de relatief korte periode van zijn ambtstermijn (sinds januari 2022). En eerder heeft dit heerschap tegenstrijdige uitspraken gedaan over Azerbeidzjan – schijnbaar niet betwistend dat Karabach bij Azerbeidzjan hoort en tegelijkertijd ons land beschuldigend van “blokkade van de Lachin-weg”.

“Iedereen geeft toe dat Nagorno-Karabach deel uitmaakt van Azerbeidzjan, maar dit geeft de Azerbeidzjaanse regering niet het recht om met deze mensen te doen wat ze wil. Het blokkeren van de Lachin-corridor zou een ernstige ramp kunnen veroorzaken voor duizenden mensen die in Nagorno-Karabach wonen en afhankelijk zijn van de corridor met Armenië,” zei de PACE-voorzitter.

Overigens is de ontmoeting in mei tussen Nikol Pashinyan en Tiny Kox in de marge van de 4e top van de Raad van Europa geenszins toevallig, letterlijk aan de vooravond van een andere pro-Armeense PACE-resolutie. Afgaande op de informatie van de Armeense media, klaagde de Armeense premier tijdens deze ontmoeting tegen Kox over de “humanitaire crisis in Karabach en de blokkade van de Lachin corridor”.

Later werd dit Armeense verhaal door de voorzitter van de PACE ter bespreking voorgelegd aan de commissaris voor mensenrechten Dunya Mijatović tijdens een vergadering van het Comité van Ministers van de Raad van Europa.

Dat de heer Kox kosten noch moeite spaart om de belangen van de Armeniërs te behartigen, is echter geenszins voorkennis, want al in 2017 noemde het in Brussel gevestigde ESISC (European Strategic Intelligence and Security Center) in zijn uitgebreide rapport “The Armenian connection” Tiny Kox een van hun belangrijkste leden van de PACE, die de belangen van Armenië behartigt.

Bovendien bevorderden Kox en een aantal andere parlementariërs volgens ESISC in PACE de provocatieve plannen van het netwerk van George Soros, die voornamelijk gericht zijn tegen Azerbeidzjan, Türkiye en Rusland. In het rapport, getiteld “De Armeense connectie als geheime bijeenkomst van afgevaardigden en NGO’s”, staat dat er sinds 2012 een netwerk is opgericht in PACE om schendingen van het internationaal recht te verdoezelen, waaronder het beschermen van de illegale bezetting van Karabach en het verbergen van privébelangen op het gebied van de bescherming van de rechten van de persoon. Het ESISC-rapport bevestigde namelijk duidelijk het bestaan van politieke groeperingen en individuele politici die zich bezighouden met lobbyen voor de belangen van Armenië en met antipropaganda tegen Azerbeidzjan.

Natuurlijk zijn hun sponsors van oudsher invloedrijke Armeense diasporaorganisaties, dankzij wier inspanningen in de meeste landen van de Westerse wereld een verkeerd idee is ontstaan over de essentie van het Armeens-Azerbeidzjaanse conflict. En in de periode na het conflict begon Armenië ijverig de aandacht van de internationale gemeenschap te vestigen op een niet-bestaande blokkade van de Lachin-weg, waardoor de rechten van “120.000 Armeniërs van Karabach,” die geconfronteerd worden met een “humanitaire crisis als gevolg van de agressie van Azerbeidzjan,” geschonden zouden zijn.

In dit verband is het gepast om te vragen waar PACE was toen de rechten van meer dan een miljoen Azerbeidzjaanse vluchtelingen, die 30 jaar geleden door Armeense vandalen uit hun vaderland werden verdreven, werden geschonden? Waarom hadden “democratisch” en “verlicht” Europa geen haast om de tragische gebeurtenissen in Khojaly en Karabach gelijk te stellen aan genocide, nadat de rechten van vreedzame Azerbeidzjaanse burgers toen geschonden waren?

Hoewel het nauwelijks de moeite waard is om te wachten op een antwoord op deze vragen van zowel PACE als elke andere Europese structuur, binnen de muren waarvan het hardst wordt geschreeuwd over democratie, bescherming van rechten en andere waarden waar niet eens aan wordt gedacht als het over Azerbeidzjan gaat.

En vandaag de dag, terwijl Azerbeidzjan druk bezig is om zijn interne problemen op te lossen, Karabach nieuw leven in te blazen en een vreedzame agenda in de regio te promoten tijdens onderhandelingen in Moskou, Brussel en Washington, gaat Armenië door met provocatieve activiteiten aan de voorwaardelijke grens met Azerbeidzjan. Maar in verschillende internationale structuren probeert Jerevan steevast Azerbeidzjan als agressor voor te stellen.

Azerbeidzjan is er overigens niet tegen dat vertegenwoordigers van Europese structuren Lachin bezoeken, maar op voorwaarde dat officieel Bakoe hiervoor toestemming geeft. Doe een aanvraag, krijg toestemming, kom en zie met eigen ogen dat er geen blokkade is. Dit feit is trouwens meer dan eens opgetekend door internationale experts en buitenlandse journalisten die de weg naar Lachin bezochten.

De Lachin BCP is immers bedoeld om de illegale overdracht van wapens en munitie naar Karabach te stoppen, en helemaal niet, zoals Jerevan beweert, om een handjevol (precies een handjevol, en zeker geen tienduizenden) etnische Armeniërs “uit te hongeren”. Tot slot stelt Azerbeidzjan voor om de Aghdam-weg te gebruiken voor het verkeer van mensen en goederen, parallel aan de Lachin-weg. De beslissing van Bakoe werd gesteund door de Europese Raad, wat tot grote ontevredenheid in Armenië leidde.

Al deze gevallen geven aan dat Armenië van plan is om constructieve voorstellen uit Bakoe, die bijdragen aan vrede in de regio, te verhinderen. En hierbij stroopte PACE-voorzitter Tiny Kox zijn mouwen op om Armenië te helpen.