ADB beveelt aan dat Azerbeidzjan rampenrisico’s samen met andere CAREC-landen verzekert
- June 27, 2023
- 9:35 pm
Overstromingen en aardbevingen veroorzaken gemiddelde jaarlijkse verliezen van ongeveer 4,7 miljard dollar in de regio van het Centraal-Aziatische Regionale Economische Samenwerkingsprogramma (CAREC).
Report.az meldt via de Asian Development Bank (ADB) dat dit de verwachte verliezen op lange termijn per jaar zijn van rampen, waarbij het gemiddelde wordt genomen van gebeurtenissen die vaker voorkomen, maar minder ernstig zijn, en gebeurtenissen die minder vaak voorkomen, maar meer schade kunnen aanrichten.
“Hoewel regeringen financiële beschermingsmaatregelen tegen rampen opzetten, hebben niet alle CAREC-leden voldoende liquide financiering voor rampenrisico’s beschikbaar om snel en effectief te reageren na een rampzalige gebeurtenis. De CAREC-landen hebben verschillende risicoprofielen die van invloed zijn op hun vermogen om verzekeringen en andere vormen van rampenrisicofinanciering af te sluiten,” aldus Thomas Kessler, hoofdfinancieringsspecialist voor rampenverzekeringen bij ADB.
Hij merkte op dat lage overheidsratings in landen als Pakistan en Tadzjikistan het voor deze regeringen duurder maken om te lenen op particuliere kapitaalmarkten. Dit wordt nog verergerd door het feit dat sommige provincies, waar risico en kwetsbaarheid het sterkst samenvallen in deze landen, worden gekenmerkt door een grote afhankelijkheid van landbouw en basislandbouw, die grotendeels wordt uitgevoerd door kleine boerderijen en bedrijven.
De Kirgizische Republiek en Oezbekistan hebben wel enige vorm van mechanismen om risico’s te beperken, maar het risico en de kwetsbaarheid zijn groot in gebieden waar landbouw en verwerkende activiteiten ook belangrijk zijn.
“Azerbeidzjan, Georgië en Kazachstan hebben ook al maatregelen voor het aanhouden van risico’s die verliezen door overstromingen, aardbevingen en noodhulp kunnen dekken. Maar directe verliezen kunnen deze middelen uitputten, waardoor er behoefte ontstaat aan instrumenten voor risico-overdracht om de kosten van wederopbouw te ondersteunen,” merkt Kessler op.
De verwoestende overstromingen van vorig jaar in Pakistan troffen ongeveer 33 miljoen mensen en veroorzaakten naar schatting $30 miljard aan schade. Dit jaar werd het land opnieuw opgeschrikt door een aardbeving van 6,5 magnitude die ook buurland Afghanistan en vijf Centraal-Aziatische republieken trof. En deze maand nog verwoestten felle bosbranden tot 60.000 hectare land in het noordoosten van Kazachstan, waarbij 14 mensen omkwamen.
“Deze gebeurtenissen herinneren ons er op tragische wijze aan dat Centraal-Azië en zijn buurlanden in hoge mate blootgesteld zijn aan natuurrampen zoals overstromingen en aardbevingen. Nu de klimaatverandering de frequentie en de ernst van dergelijke gebeurtenissen zal verergeren, wordt de regio geconfronteerd met een groeiende kloof op het gebied van risicobescherming,” aldus Kessler.
Aangezien de lidstaten te maken hebben met gemeenschappelijke rampengerelateerde risico’s, zou het opzetten van een regionaal mechanisme voor risico-overdracht de beschermingskloof op een kostenefficiënte manier kunnen verkleinen. Landen kunnen bijvoorbeeld samenwerken om gezamenlijk verzekeringen aan te kopen. Dit zou de risiconiveaus tussen de verschillende landen diversifiëren en hen in staat stellen om vaste en administratieve kosten te delen, waardoor de totale kosten dalen.
“Regionale samenwerking stelt landen ook in staat om beste praktijken uit te wisselen over hoe ze zich kunnen voorbereiden op rampen en hoe ze rampenrisico’s kunnen beheren.
De duurzaamheid van een regionale faciliteit hangt af van drie factoren. Ten eerste moet de risicofinanciering voldoen aan de behoeften van alle aangesloten landen om hun betrokkenheid te garanderen. Ten tweede moeten de risico’s die door de beschermingsplannen gedekt worden, goed gebalanceerd zijn, zodat de kosten van de risico’s die in een bepaald land gedekt worden, niet de middelen uitputten die nodig zijn om de risico’s van een ander land te dekken. Dit zou ook de behoefte aan herverzekering moeten minimaliseren om de fondsen van een regionale faciliteit te beschermen en haar vermogen om claims te betalen te garanderen. Ten derde moeten landen worden gestimuleerd om inspanningen te leveren op het gebied van klimaatmatiging en -aanpassing om de stijgende kosten van bescherming te beperken en de veerkracht van hun economieën en bevolking bij rampen te verbeteren,” voegde Kessler eraan toe.
Hij merkte op dat wanneer rampen toeslaan, de financiering meestal achteraf komt in de vorm van ongeplande leningen, herschikkingen in de begroting en humanitaire hulp. Dit werkt voor landen met veel fiscale ruimte die snel toegang hebben tot financiering. Maar regeringen met een beperkte koopkracht zijn vaak afhankelijk van humanitaire hulp, die van vitaal belang is, maar kan variëren qua bedragen, snelheid en betrouwbaarheid.
“Sommige financiering kan geregeld worden voordat een ramp plaatsvindt. Deze vooraf geregelde financiering, die bekend staat als ex ante rampenrisicofinanciering, kan een kritieke financieringsbron zijn om de beschadigde infrastructuur te herstellen en de economie weer op gang te brengen. Dergelijke financiering kan in twee categorieën worden ingedeeld: risico-overdracht of risico-retentie. De zogenaamde strategieën voor risico-overdracht omvatten instrumenten zoals verzekeringen en obligaties voor rampenbestrijding. Deze verschuiven potentiële verliezen naar externe partijen zoals verzekeringsmaatschappijen of obligatiebeleggers die een premie krijgen voor het aangaan van dat risico.
“Risicobeperkingsstrategieën zijn strategieën waarbij de overheid een reservefonds opzet voor verliezen in verband met ongunstige gebeurtenissen, onder andere door middel van spaartegoeden en voorwaardelijke leningen voor rampenfinanciering.
“Risico-overdracht en risicobehoud sluiten elkaar niet uit. Gezien de grote verscheidenheid aan potentiële risico’s van natuurrampen in termen van frequentie en ernst, hebben landen een mix van financieringsinstrumenten nodig om hun algemene rampenbeschermingsstrategie te financieren. Het is mogelijk dat strategieën om risico’s te behouden alleen niet voldoende zijn om bijzonder grote of onverwachte rampen te dekken,” aldus Kessler.
Landen die lid zijn van CAREC zijn Afghanistan, Azerbeidzjan, China, Georgië, Kazachstan, Kirgizië, Mongolië, Pakistan, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan.
Aanbevolen artikelen

Azerbeidzjaanse NGO maakt voor het eerst kaart van Armeense mijnbouwindustrie

OVSE/ODIHR-waarnemingsmissie begint haar werkzaamheden in Azerbeidzjan

MBZ onthult namen van internationale organisaties die zijn uitgenodigd in verband met presidentsverkiezingen – EXCLUSIVE


Jeyhun Bayramov zegt bereid te zijn Mirzoyan aan de grens te ontmoeten
