Caliber.Az had een interview met de Franse journalist en militair expert Jean-Dominique Merchet.

Jean-Dominique Merchet is al vele jaren gespecialiseerd in strategie, defensie en militaire zaken. Hij heeft gewerkt voor de krant Libération en als auditor voor het Institut de Hautes Etudes de la Défense Nationale (IHEDN). Merchet is sinds 2007 correspondent voor L’Opinion over defensie en diplomatie.

• Denkt u dat de Franse minister van Buitenlandse en Europese Zaken, Catherine Colonnais, er tijdens haar recente bezoek aan Bakoe in geslaagd is de spanningen in de betrekkingen tussen Azerbeidzjan en Frankrijk te verminderen?
• Ik heb het gevoel dat ze dat heeft gedaan. Ik hoop het, want als Frankrijk een constructieve rol als eerlijke bemiddelaar wil spelen, moet het met beide partijen een dialoog kunnen voeren. En dus ook voor Bakoe als geloofwaardige gesprekspartner erkend worden. Gematigdheid is noodzakelijk om dit doel te bereiken. Dit is de laatste tijd niet altijd het geval geweest in de Franse politiek. Wij hebben het bijvoorbeeld gezien in Libanon, waar Franse initiatieven hebben gefaald. En des te meer als het gaat om de betrekkingen met Rusland…
• Waarom denkt u dat de betrekkingen tussen Bakoe en Parijs zich de laatste jaren politiek gezien niet erg goed hebben ontwikkeld ? Tegelijkertijd ontwikkelen de economische en energiebanden zich met succes.
• Het probleem ligt duidelijk in Armenië. Frankrijk staat dicht bij dit land, des te meer nadat Nikol Pashinyan aan de macht kwam en zijn democratische en liberale waarden deelt. We kunnen ook niet voorbijgaan aan de sterke politieke invloed van de Armeense diaspora in Frankrijk, die soms radicaler is dan Pashinyan zelf. Voeg daarbij de rechtse katholieken, die de oosterse christenen willen beschermen tegen de islam. En algemeen slechte opvattingen over Türkiye, waarmee Azerbeidzjan wordt geassocieerd.

Zonder deze factoren zou niets een nauwe samenwerking tussen Frankrijk en Azerbeidzjan op vele gebieden in de weg staan.

• De Franse regering erkent Karabach officieel als Azerbeidzjaans grondgebied. Waarom zien we dan vaak de eenzijdige houding van Parijs ten opzichte van het Armeens-Azerbeidzjaanse conflict?
• We zien de duidelijke sympathie van Frankrijk voor Armenië en een even duidelijke onverschilligheid tegenover Azerbeidzjan. Hoeveel Fransen kunnen Azerbeidzjan op de kaart vinden? Maar Frankrijk houdt zich aan het internationale recht en erkent daarom de soevereiniteit van Azerbajdzjan over Karabach.
• Wie heeft volgens u meer kans op een duurzame vrede tussen Azerbeidzjan en Armenië: de VS, Rusland of de Europese Unie?
• Na de inval in Oekraïne is Rusland in mijn ogen geen betrouwbare bemiddelaar meer. Hoe kunnen we het vertrouwen als zijn enige doel is de imperiale overheersing te herstellen? De Verenigde Staten en de EU kunnen helpen, maar uiteindelijk zullen slechts twee volkeren en regeringen – Armenië en Azerbeidzjan – in staat zijn een duurzame vrede tot stand te brengen. Zij zullen concessies moeten doen en bepaalde zaken moeten opgeven, en politieke verhalen die in dertig jaar zijn gevormd moeten herzien. Dit zal voor beide partijen pijnlijk zijn. De enige oplossing is dat er geen winnaar of verliezer is, zoals Duitsland en Frankrijk sinds de jaren vijftig hebben gedaan. Er moet altijd naar een compromis worden gezocht.

Farah Mammadli