De Armeense premier Nikol Pashinyan lijkt zichzelf een dergelijke taak te hebben gesteld door naar Moskou af te reizen. Zoals altijd hoopte hij enkele onderhandelingsvoorkeuren te winnen door onverzettelijkheid en koppigheid te tonen.

Het eerste, namelijk het verstoren van de onderhandelingen over een kwestie die van vitaal belang is voor de hele zuidelijke Kaukasus, en niet alleen voor de Kaukasus, zoals het sluiten van vrede tussen Azerbeidzjan en Armenië, is hem bijna gelukt. Bijna, omdat hij wel enige vooruitgang boekte. Maar vooral omdat de bedoeling van de Armeense premier onmiddellijk werd opgemerkt door zijn belangrijkste tegenstander, de Azerbeidzjaanse president Ilham Aliyev, en de moderator van de vergadering, de Russische president Vladimir Poetin, en de hoofden van de lidstaten van de EAEU, omdat zijn belachelijke aanvallen en beschuldigingen in het openbaar werden geuit tijdens de vergadering van de Raad van deze organisatie.

Hun gezichten toonden niets anders dan ironie en zelfs minachting (dit waren de beelden die keer op keer werden herhaald door Russische nieuwszenders). De Armeense leider won, tegen zijn verwachtingen in, bij niemand de sympathie, maar bracht veel schaamte op zijn hoofd.

Welke doelen streeft Armenië na door het onderhandelingsproces opnieuw af te leiden naar publieke demagogie, wat wil Pashinyan in principe bereiken, wat is de logica achter zijn gedrag? Russische en Kazachstaanse politieke experts beantwoordden deze vragen voor Caliber.Az.