Referentie: Vadim Mansurov voor Caliber.az

Op 11 augustus deed Armenië een beroep op de VN-Veiligheidsraad met het categorische verzoek om een buitengewone vergadering bijeen te roepen “in verband met de verslechtering van de humanitaire situatie als gevolg van de gedwongen volledige blokkade van de burgerbevolking van Nagorno-Karabach”.

Natuurlijk is er geen sprake van een dergelijk probleem en dat is er ook nooit geweest, en alle berichten over dit onderwerp, zoals “hongersnood”, “genocide” en andere dikdoenerij, zijn gewoon sterk opgeblazen door Jerevan en de Armeense lobby. Door de acties van Azerbeidzjan op zijn eigen grondgebied, waarvan het zelf de integriteit heeft erkend, te betwisten, maakt Armenië bijna direct duidelijk dat het zich uit het onderhandelingsproces wil terugtrekken.

In zijn commentaar op de huidige situatie in een gesprek met Caliber.Az benadrukte parlementslid Samad Seyidov, hoofd van de Azerbeidzjaanse delegatie in de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, voorzitter van de commissie voor internationale en interparlementaire betrekkingen van de Milli Majlis, hoofd van de werkgroep voor interparlementaire betrekkingen tussen Azerbeidzjan en de Verenigde Staten, dat de stap die Armenië heeft genomen een nieuw element is van zijn provocerende politiek, die de laatste tijd blijk geeft van extreem deconstructivisme.

“Binnen 24 uur, de terugtrekking uit de overeenkomsten die waren bereikt over de weg Aghdam-Khankandi, en nu de oproep aan de VN, de stimulering van internationale organisaties tonen eens te meer aan dat de Armeense autoriteiten vandaag de dag gijzelaars worden van de ideeën van de separatisten, die de lokale Armeense bevolking in Karabach al lange tijd gegijzeld houden. Helaas vindt deze kanteling naar revanchisme van het Armeense leiderschap plaats, en het is in dit stadium nog niet in staat om dit te overwinnen.

“En wat er ook gebeurt in de VN, het zal ten eerste niets veranderen aan de realiteit die Azerbeidzjan heeft gecreëerd; en ten tweede zullen alle aangenomen oproepen, resoluties, decreten, als ze niet overeenkomen met de regionale realiteit die zich heeft ontwikkeld en die vandaag bestaat, in tegenspraak zijn met internationale wetten en de principes van de organisatie die ze heeft goedgekeurd – in dit geval de VN. Daarom geloof ik niet echt in het vooruitzicht om zo’n document aan te nemen,” zei Seyidov.

Volgens hem kan de provocatie van de Armeniërs veel lawaai maken, maar aangezien er in de politiek van veel landen nog steeds nuchtere hoofden zijn, zal de weg naar dergelijke resoluties worden afgesloten.

“En als dit gebeurt, betekent dit dat de VN zelf het pad van compleet deconstructivisme volgt en niet voldoet aan de eisen die tegenwoordig in de wereld aan dergelijke organisaties worden gesteld. Dit is geen indicator dat Azerbeidzjan zwak is en niets zou kunnen doen, maar een indicator dat de VN, die onlangs heeft laten zien niet in staat te zijn om adequate beslissingen te nemen over een heleboel territoriale conflicten die het waard zijn om eerlijk en objectief te worden opgelost binnen het kader van internationale wetten, niet in staat is om iets te doen. Maar ik geloof nog steeds dat de nuchtere hoofden, die zowel in de Veiligheidsraad als in de VN zitten en zich realiseren dat de Armeense lobby hen probeert te dwingen om van het juiste pad af te wijken, niet zo’n stap zullen zetten, en dat de objectiviteit van de aanpak behouden zal blijven,” vatte S. Seyidov samen.

Tegelijkertijd gelooft politiek expert en parlementslid Rasim Musabayov dat “het niet mogelijk zal zijn om het eens te worden over de tekst van een resolutie, zodat Rusland en China voor het Armeense document stemmen, en tegelijkertijd Groot-Brittannië geen bezwaren zou maken, en zelfs als het nogal onaangenaam zou uitpakken voor Azerbeidzjan”.

Zelfs als er een resolutie wordt aangenomen, zal het een oproep worden en geen bindende eisen met dreigende bewoordingen bevatten. Zo’n document zal niet door de VN-Veiligheidsraad komen, daar twijfelt Rasim Musabayov niet aan.

“Maar hoe dan ook, Azerbeidzjan heeft gezien hoe klein en afhankelijk Armenië was van vier VN-resoluties en twee resoluties van de Algemene Vergadering van de VN, waarin het werd opgeroepen om troepen terug te trekken uit de bezette Azerbeidzjaanse gebieden. En wat de VN ook aanneemt, het zal Bakoe niet dwingen om van zijn pad af te wijken. Bovendien denk ik dat de leden van de VN-Veiligheidsraad erop gewezen moeten worden dat in het geval er besluiten worden genomen die een obstakel vormen voor het proces van vreedzame regeling, Azerbeidzjan van plan is om de werking van zijn grondwet en wetten in hun geheel te herstellen op zijn grondgebied, zonder om te kijken naar welke resoluties dan ook,” vatte Rasim Musabayov samen.

Ex-minister van Buitenlandse Zaken Tofig Zulfugarov gelooft dat Azerbeidzjan een waterdicht argument heeft in de discussie – de weg voor vracht door Aghdam is open.

“Daarom denk ik dat dit een losse flodder is van Armenië en dat de VN-Veiligheidsraad na de discussie gewoon zal aanbevelen om beide wegen te gebruiken… Het Armeense argument dat verwijst naar de Tripartiete Verklaring van 2020 met de “verplichting van vrije en ongehinderde toegang” is erg zwak. Laten we niet vergeten dat er in dit document geen verplichtingen staan voor “vrije en ongehinderde toegang” met betrekking tot de weg naar Lachin. De verplichting van ongehinderde communicatie staat er alleen in met betrekking tot de weg die de westelijke regio’s van Azerbeidzjan met Nachitsjeivan verbindt, dat wil zeggen, met betrekking tot de Zangazur-corridor,” merkte de ex-minister op.

Volgens hem valt er niets anders te verwachten dan een verklaring van de voorzitter van de VN-Veiligheidsraad, waarin de gecorrigeerde standpunten van beide partijen worden uiteengezet.

“De Russische Federatie kan geen overeenkomst met het Westen bereiken, en Frankrijk zal niet in staat zijn om via de Britten en Amerikanen een mechanisme voor samenwerking met Rusland op een tijdelijk platform te creëren. Het is niet nodig dat Moskou scherpe anti-Turkse bewegingen maakt naar aanleiding van het bezoek van Poetin aan Türkiye,” meent Tofig Zulfugarov.