De “Karabakh Missing Families” Public Union heeft ter gelegenheid van 30 augustus – de Internationale Dag van de Verdwenenen – een oproep gedaan aan de internationale gemeenschap.

APA presenteert de oproep:

“In de jaren ’90 werd twintig procent van het internationaal erkende grondgebied van Azerbeidzjan bezet door Armeense strijdkrachten, waardoor tijdens de eerste Karabach-oorlog bijna 4000 Azerbeidzjaanse burgers vermist raakten. Helaas zijn in de nasleep van de militaire agressie meer dan 700 burgers, waaronder kinderen, vrouwen en ouderen, samen met militairen verdwenen.

Van het totale aantal vermisten zijn 872 mensen, waaronder 29 kinderen, 98 vrouwen en 112 ouderen, gevangen genomen of in de bezette gebieden achtergebleven, wat wordt bevestigd door getuigenverklaringen.

In een aantal gevallen verdwenen mensen samen met hun familieleden en verwanten. Hele families en generaties werden uitgeroeid. Onderzoek bevestigt dat twee tot zeven leden van 61 families vermist raakten tijdens de eerste Karabach oorlog, en dat er tot op de dag van vandaag geen informatie over hen beschikbaar is. Dit is niet alleen respectloos tegenover de families van de vermiste Azerbeidzjanen, maar ook tegenover de hele mensheid.

Feiten en getuigenverklaringen bevestigen dat tijdens de bezetting van de soevereine gebieden van de Republiek Azerbeidzjan door Armenië tijdens de eerste Karabach oorlog, de normen van het internationaal humanitair recht flagrant werden geschonden, de burgerbevolking het doelwit was, ouderen die niet in staat waren om hun huizen te verlaten tijdens een plotselinge aanval op hun nederzettingen werden verbrand samen met hun huizen, geslagen, gemarteld, opgehangen aan bomen of van dichtbij doodgeschoten.

Volgens de vereisten van het internationaal humanitair recht en de belangrijkste bron daarvan, de Conventies van Genève van 12 augustus 1949, wordt het recht van families om informatie te ontvangen over personen die vermist worden tijdens gewapende conflicten zonder enige twijfel erkend. Familieleden van vermiste Azerbeidzjanen wordt dit recht echter al meer dan 30 jaar ontzegd. De weigering van Armenië om informatie te verstrekken over de vermiste Azerbeidzjanen heeft hun families veroordeeld tot onophoudelijk lijden. Als gevolg van de onmenselijke houding van Armenië zijn duizenden vermiste families gedwongen om al 30 jaar te leven met de pijn van deze vreselijke tragedie en zijn ze niet in staat geweest om informatie over hun dierbaren te krijgen.

Het is bekend dat de gebieden van Azerbeidzjan die tijdens de eerste Karabach-oorlog werden bezet, 30 jaar lang onder controle van het Armeense leger stonden. Daarom is gedetailleerde informatie over alle vermiste personen, inclusief hun begraafplaatsen, in het bezit van de Armeniërs. Het interview dat luitenant-generaal Gagik Melkonyan, Armeens parlementslid en voormalig onderminister van Defensie, in december 2021 aan Armeense media gaf, bevestigt dit nogmaals.

In het interview verklaarde Gagik Melkonyan dat de lijken van honderden militairen van het Azerbeidzjaanse leger die in 1994 stierven, op het slagveld bleven liggen en dat de Armeniërs ze begroeven. Hoewel Azerbeidzjan via bemiddeling van internationale organisaties een officiële oproep deed aan Armenië over deze kwestie, kwam er geen reactie.

In september 2020 bevrijdde het Azerbeidzjaanse leger, dat een tegenoffensief uitvoerde na een provocatie van de Armeense strijdkrachten, zijn thuisland van de bezetting en voerde de resoluties uit die in 1993 door de VN waren aangenomen. Door de buitensporige vervuiling van deze gebieden door Armenië tijdens de bezettingsjaren, kunnen de mensen die van hieruit verdreven werden, inclusief hun vermiste families, echter niet naar hun thuisland terugkeren. Bovendien geeft Armenië Azerbeidzjan geen nauwkeurige kaarten van mijnenvelden of informatie over de massagraven van de vermisten. Meer dan 300 Azerbeidzjaanse burgers zijn de afgelopen drie jaar het slachtoffer geworden van mijnexplosies door het gebrek aan mijnenveldkaarten.

In de afgelopen jaren hebben de stappen die door de relevante staatsinstellingen van de Republiek Azerbeidzjan zijn genomen op het gebied van het ophelderen van het lot van de vermisten, waaronder het nemen van biologische monsters van families, het extraheren van DNA-profielen en het uitvoeren van opgravingen in de gebieden die bevrijd waren van de bezetting, een sprankje hoop gecreëerd voor de families van de vermisten. De ontdekking van 10 massagraven in korte tijd en het feit dat onze dierbaren op een onmenselijke manier werden gemarteld en begraven, breekt echter onze harten.

Analyses, waaronder de informatie van G. Melkonyan, tonen aan dat er nog nieuwe massagraven ontdekt moeten worden. Het doden van mensen door marteling, massabegrafenissen en het verwijderen van alle sporen van begrafenissen is een teken van enorm gebrek aan respect voor alle menselijke waarden.

Wij, als een publieke organisatie die de familieleden verenigt van bijna 4.000 Azerbeidzjanen die vermist zijn geraakt als gevolg van de militaire agressie van Armenië tegen Azerbeidzjan, eisen dat de Armeense premier Nikol Pashinyan informatie over vermiste Azerbeidzjaanse burgers en massagraven verstrekt aan Azerbeidzjaanse zijde.

G. Melkonyan behoort tot de politieke partij die geleid wordt door de Armeense premier, daarom kan Nikol Pashinyan op zijn minst informatie geven over de locatie van de massagraven waar G. Melkonyan in het interview op zinspeelde.

Wij, evenals de voorzitter van de Raad van de Europese Unie, de heer Charles Michel, en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, roepen Armenië op en oefenen druk uit om informatie over het lot van vermiste personen vrij te geven en informatie over massagraven te verstrekken aan Azerbeidzjaanse zijde.

Wij roepen het Internationale Comité van het Rode Kruis en de Internationale Commissie voor Vermiste Personen op om hun inspanningen op dit gebied op te voeren.

Het probleem van vermiste personen is niet alleen relevant voor Azerbeidzjan, het is een wereldwijd probleem. Daarom roepen wij de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, op om een speciale VN-rapporteur voor vermiste personen te benoemen.

Wij, de Azerbeidzjaanse families van vermisten, hopen dat er snel een einde komt aan alle gewapende conflicten in de wereld, dat er vrede en rust komt op de wereld en dat er geen mensen, ongeacht hun nationale identiteit, vermist raken.”