Vandaag is het 20 jaar geleden dat de nationale leider Heydar Aliyev overleed, meldt Report.az.

Heydar Alirza Aliyev werd op 10 mei 1923 geboren in de stad Nakhchivan in Azerbeidzjan. Nadat hij in 1939 afstudeerde aan de Pedagogische School van Nakhchivan, studeerde hij aan de architectuurfaculteit van het Azerbeidzjaanse Industrie-instituut (de huidige Azerbeidzjaanse Staatsacademie voor Olie). De beginnende oorlog verhinderde hem om zijn opleiding af te maken. In 1941 leidde Heydar Aliyev de afdeling van het Volkscommissariaat van Binnenlandse Zaken van de Autonome Socialistische Sovjetrepubliek Nachchivan.

In 1944 werd hij naar de staatsveiligheidsinstanties gestuurd om te werken. Heydar Aliyev, die sinds die tijd bij de veiligheidsinstanties werkte, bekleedde vanaf 1964 de post van plaatsvervangend voorzitter en, vanaf 1967, voorzitter van het Comité voor Staatsveiligheid van het Kabinet van Ministers van de Socialistische Sovjetrepubliek Azerbeidzjan, en hij had de rang van luitenant-generaal gekregen. Tijdens deze jaren kreeg hij speciaal hoger onderwijs in Leningrad (het huidige Sint-Petersburg) en in 1957 studeerde hij af aan de geschiedenisfaculteit van de Azerbeidzjaanse Staatsuniversiteit.

Nadat hij in juli 1969 op het Plenum van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Azerbeidzjan was verkozen tot Eerste Secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Azerbeidzjan, werd Heydar Aliyev het hoofd van de republiek.

In december 1982 werd Heydar Aliyev verkozen tot lid van het Politiek Bureau van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, benoemd tot eerste vicevoorzitter van het kabinet van ministers van de USSR en werd hij een van de leiders van de USSR. Twintig jaar lang was Heydar Aliyev plaatsvervanger van de Opperste Sovjet van de USSR en vijf jaar lang was hij plaatsvervangend voorzitter van de Opperste Sovjet van de USSR.

In oktober 1987 legde Heydar Aliyev, als teken van protest tegen het beleid van het Politiek Bureau van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie en persoonlijk door secretaris-generaal Michael Gorbatsjov, zijn functie neer.

Naar aanleiding van de tragedie die op 20 januari 1990 in Bakoe werd gepleegd door de Sovjettroepen, verscheen Heydar Aliyev de volgende dag op de vertegenwoordiging van Azerbeidzjan in Moskou met een verklaring waarin hij eiste dat de organisatoren en uitvoerders van de misdaad tegen het volk van Azerbeidzjan zouden worden gestraft.

Als teken van protest tegen het hypocriete beleid van het leiderschap van de USSR, in verband met het kritieke conflict in Nagorno-Karabach in juli 1991, verliet hij de Communistische Partij van de Sovjet-Unie. Na zijn terugkeer in juli 1990 naar Azerbeidzjan woonde Heydar Aliyev in Baku en vervolgens in Nachchivan, en in datzelfde jaar werd hij verkozen tot afgevaardigde in de Opperste Sovjet van Azerbeidzjan. In 1991-1993 bekleedde hij de functies van voorzitter van de Opperste Vergadering van de Autonome Republiek Nachchivan en vicevoorzitter van de Opperste Sovjet van de Republiek Azerbeidzjan.

In 1992, op het oprichtingscongres van de Nieuwe Azerbeidzjaanse Partij in Nachchivan, werd Heydar Aliyev verkozen tot voorzitter van de partij.

In mei-juni 1993, toen het land op de rand van een burgeroorlog en verlies van onafhankelijkheid stond als gevolg van de extreme spanning van de regeringscrisis, eiste het Azerbeidzjaanse volk dat Heydar Aliyev aan de macht zou komen. De toenmalige leiders van Azerbeidzjan waren verplicht om Heydar Aliyev officieel uit te nodigen in Bakoe. Op 15 juni 1993 werd Heydar Aliyev verkozen tot voorzitter van de Opperste Sovjet van Azerbeidzjan en op 24 juli 1993 begon hij, op grond van een resolutie van de Milli Majlis, de bevoegdheden van de president van de Republiek Azerbeidzjan uit te oefenen. Op 3 oktober 1993 werd Heydar Aliyev na een landelijke stemming verkozen tot president van de Republiek Azerbeidzjan.

Op 11 oktober 1998 werd hij herkozen tot president van de Republiek Azerbeidzjan, nadat hij bij de verkiezingen 76,1% van de stemmen had behaald.

Heydar Aliyev gaf zijn toestemming om zich kandidaat te stellen voor de presidentsverkiezingen van 15 oktober 2003, maar zag ervan af om aan de verkiezingen deel te nemen in verband met gezondheidsproblemen. Op 12 december overleed president Heydar Aliyev in het Cleveland Hospital in de Verenigde Staten. De nationale leider Heydar Aliyev overleed op 12 december 2003 in het Cleveland Hospital in de Verenigde Staten.

Heydar Aliyev werd vier keer onderscheiden met de Orde van Lenin, de Orde van de Rode Ster en talrijke medailles. Hij ontving tweemaal de titel van Held van de Socialistische Arbeid en kreeg onderscheidingen en medailles van vele buitenlandse staten. Heydar Aliyev werd verkozen tot professor en volwaardig lid van de Academie voor Veiligheid, Verdediging en Wettelijke Normen van de Russische Federatie, bekroond met de premie van Y.V. Andropov. Er werd een decreet ondertekend om Heydar Aliyev de Orde van de Heilige Apostel Andrej Pervozvanny toe te kennen, de hoogste orde van Rusland. Op 20 januari 2001 kreeg president Heydar Aliyev van de Republiek Azerbeidzjan de titel van “Ereprofessor” van de Staatsuniversiteit van Moskou. Op 13 april 1999 ontving president Heydar Aliyev de meest prestigieuze onderscheiding in Turkije – de Atatürk Internationale Vredesprijs. Op 27 maart 1997 kreeg Heydar Aliyev in Kiev de hoogste onderscheiding van Oekraïne, de Orde van Prins Jaroslav de Wijze.

De grote leider kwam aan de macht in een tijd van economische achteruitgang, burgeroorlog en oorlog met Armeniërs. Tegelijkertijd zorgde de dubbele moraal die in de wereld tegen Azerbeidzjan werd gebruikt ervoor dat het land bijna zijn evenwicht verloor. Tegen al deze achtergrond, toen Heydar Aliyev aan de macht kwam in Azerbeidzjan, werden de stabiliteit en vrede in het land hersteld.

Toen de nationale leider Heydar Aliyev aan de macht kwam, was de belangrijkste taak om de bezette gebieden van Azerbeidzjan te bevrijden van de vijand. Tijdens zijn ambtstermijn als hoofd van het land werd hij de grondlegger van het moderne Azerbeidzjan en won hij de eeuwige sympathie van het volk met zijn werk en het beleid dat hij voerde. Wijlen de leider spaarde geen moeite voor de bevrijding van Karabach en Oost-Zangazoer. Hoewel hij op 80-jarige leeftijd overleed, werd zijn naam en politiek een eeuwige ideologie. Als voortzetting van het beleid van de grote leider zijn Karabach en Oost-Zangazoer vandaag de dag vrij.

President Ilham Aliyev, een volgeling van de politieke koers van de nationale leider, vervulde de grootste droom van Heydar Aliyev door de landen die jarenlang bezet waren geweest, te bevrijden. Onze opperbevelhebber vervulde dus naar behoren de wil van zijn vader door een einde te maken aan de 30 jaar durende Armeense bezetting, het wachten van de binnenlandse ontheemden en het verlangen naar het vaderland.

Met het decreet van 29 september 2022, ondertekend door president Ilham Aliyev, werd 2023 uitgeroepen tot het Jaar van Heydar Aliyev in Azerbeidzjan om de viering van de 100e verjaardag van nationale leider Heydar Aliyev op staatsniveau te waarborgen. In de loop van dit jaar werden in Azerbeidzjan en daarbuiten evenementen en internationale conferenties gehouden ter nagedachtenis aan de Grote Leider, overeenkomstig het actieplan voor het uitroepen van 2023 tot het Jaar van Heydar Aliyev in Azerbeidzjan, en dit proces is nog steeds aan de gang.