Armenië heeft Azerbeidzjan oog in oog gebracht met de grootste milieuramp van de 21e eeuw, door Armenië gelegde mijnen blijven mensen doden in Karabach, vertelde de bekende Colombiaanse journaliste, correspondent in New York en Washington van een van de toonaangevende TV-zenders van haar land Caracol Television en Canal 1, Paula Vargas, die onlangs terugkeerde van een reis naar Azerbeidzjan, aan het Amerikaanse bureau van Report.

“Ik vraag me af waarom de internationale instellingen, die bij het minste of geringste actief zijn en over “mensenrechten” praten, over deze misdaden zwijgen? Zoals functionarissen in Azerbeidzjan ons vertelden, werden na de oorlog meer dan 300 burgers het slachtoffer van mijnen, honderden raakten ernstig gewond. Onder hen waren ook journalisten. We maakten kennis met het proces van explosieven opruimen door specialisten in het Aghdam-district, een van de meest door mijnen vervuilde gebieden in de regio. Ik keek met afschuw naar wat er gebeurde. Armenië heeft zo’n stempel op het district gedrukt, dat het lijkt alsof deze oorlog eeuwig zal duren. Dat komt omdat de Armeense kant weigert om Azerbeidzjan kaarten te geven met de locatie van de mijnen, waarvan het vele jaren duurt om ze op te ruimen,” merkte ze op.

De journaliste merkte op dat ze er na haar bezoek aan Karabach zeker van was dat het meeste nieuws over het conflict in ‘s werelds toonaangevende media vol leugens staat:

“Waarom praten de media niet over martelingen en wreedheden tegen de burgerbevolking in Karabach, over verwoeste nederzettingen, begraafplaatsen, historische monumenten, verwoeste steden? Ik denk dat voor veel van mijn collega’s het concept van transparantie en objectiviteit slechts woorden zijn. Mijn Amerikaanse collega’s, die tijdens de reis bij mij waren, waren ook verbaasd omdat we licht hebben geworpen op alle kwesties die ons interesseerden.”

Vargas was van mening dat de informatie die vertegenwoordigers van grote media die vanuit de VS naar de regio gestuurd worden, door Armeniërs verstrekt wordt:

“Als een journalist over de beschuldigingen van Armenië schrijft, moet hij ook de positie van Azerbeidzjan beschrijven. Het is duidelijk dat Azerbeidzjan vooringenomen is in de informatieoorlog. De wereld moet weten welke misdaden Armenië heeft begaan in Azerbeidzjan, en de Armeense kant moet de verantwoordelijkheid nemen voor deze misdaden. Armenië moet stoppen met het verspreiden van valse informatie in de media die het controleert.”

De journaliste benadrukte dat ze getuige was geweest van de verwoestingen in Aghdam, Fuzuli en Shusha.

“Onderweg zagen we nederzettingen die in ruïnes waren veranderd. Ik dacht dat als deze gebieden aan Armenië hadden toebehoord, het deze gebieden niet zou hebben verwoest. De wreedheid van de Armeense kant geeft reden om te zeggen dat de Armeniërs vanaf de eerste dag wisten dat ze deze gebieden zouden overgeven aan de echte eigenaars en ze zouden verlaten.”

Een bekende journaliste zei dat het beeld dat ze tijdens haar bezoek aan Ganja te zien kreeg, haar met afschuw vervulde: “Tijdens ons bezoek aan Ganja werd het me duidelijk dat Armenië zich niet beperkte tot territoriale aanspraken of militaire doelen. Want er waren geen militaire faciliteiten en de stad lag ver van het oorlogsgebied. Burgers ‘s nachts aanvallen, wanneer mensen slapen, is een oorlogsmisdaad. Ik was geschokt door de verwoeste huizen die door raketten geraakt waren. Er waren die nacht baby’s onder de slachtoffers. Ik kan geen woorden vinden om mijn gevoelens te beschrijven.

Vargas deelde ook haar indrukken over de huidige wederopbouw in de regio: “De regering van Azerbeidzjan heeft al haar inspanningen gericht op het herstel van de regio en de terugkeer van de mensen naar hun thuisland. Tijdens de reis naar het district Zangilan was het mooi om de vreugde op de gezichten van de mensen te zien die naar hun huizen terugkeerden. Ik hoop dat ik tijdens mijn volgende bezoek aan Azerbeidzjan een nieuw beeld van Karabach zal zien.”