Iran maakt zich klaar om Armenië binnen te vallen

      Rusland is uitgeblust, Grigoryan spoedt zich naar Teheran, en de IRGC bereidt de infrastructuur in West-Zangazur voor.

      Analyse van de acties van de Armeense heersende elite onder leiding van Nikol Pashinyan toont steeds duidelijker het gebrek aan strategische visie bij het besturen van het land, en onthult blijkbaar niets anders dan de wanhopige wens van de premier om zijn positie te behouden. Hierbij moet worden opgemerkt dat dit voor Pashinyan niet alleen een kwestie van ambitie is, maar in veel opzichten een kwestie van overleven. Deze stand van zaken in een zo gespannen regio als de zuidelijke Kaukasus blijft risico’s inhouden voor de Armeense soevereiniteit en territoriale integriteit.

      Op het eerste gezicht is Azerbajdzjan geen staat die geïnteresseerd is in het behoud van de territoriale integriteit van Armenië. Bij nadere beschouwing van het probleem blijkt echter dat naast de destabilisatie van Armenië, het verlies van zijn soevereiniteit en de versplintering van deze staatseenheid ook een strategisch gevaar voor ons land dreigt. Dit is vooral te wijten aan het feit dat dit scenario wordt uitgedacht door derde krachten, die Azerbajdzjan vijandig gezind zijn.

      Als we het over die derde krachten hebben, denken we in de eerste plaats niet aan Rusland, dat wordt afgeleid door de oorlog in Oekraïne, en niet aan het collectieve Westen, dat in Armenië wordt vertegenwoordigd door een ongevaarlijke, maar toch kleine groep spionnen. We hebben het over Iran. In tegenstelling tot de eerste twee hierboven genoemde actoren deelt deze regionale macht een grens met Armenië, om nog maar te zwijgen van een lange grens met Azerbeidzjan.

      Alle acties van de Iraanse leiders na de overwinning van Azerbajdzjan in de Tweede Karabachoorlog en de veranderingen in het geopolitieke machtsevenwicht in de regio getuigen van hun wens een verdere verschuiving van het machtsevenwicht in de regio ten gunste van Azerbajdzjan en Türkiye te voorkomen. Bij nadere beschouwing van talrijke verklaringen van Iraanse politici op alle niveaus, afgelegd na 2020, blijkt dat Teheran bereid is zich, althans in woorden, krachtig te verzetten tegen de hypothetische afscheiding van West-Zangazoer van Armenië. Iran stelt ook de bouw en de extraterritoriale status van de Zangazur-corridor gelijk aan een dergelijke vervreemding. Hoewel Armenië met deze voorwaarden heeft ingestemd nadat het de Trilaterale staakt-het-vuren-verklaring van 10 november heeft ondertekend.

      Aanbevolen artikelen