Het Franse Le Monde heeft onlangs een interview gehouden met de vertegenwoordiger van de president van de Republiek Azerbeidzjan voor speciale opdrachten, Elchin Amirbayov, zo meldt Trend.

In een gesprek met journalist Emmanuel Grynszpan over de situatie in de regio Karabach van Azerbeidzjan, in het bijzonder met betrekking tot de weg Lachin-Khankendi, ging Amirbayov in op de ongegronde beschuldigingen van westerse media over de vermeende sluiting van de weg.

Hij wees erop dat volgens de trilaterale verklaring van 10 november 2020 (ondertekend door Azerbeidzjaanse, Armeense en Russische leiders na de tweede Karabach-oorlog) de weg Lachin-Khankendi gebruikt zou moeten worden voor humanitaire doeleinden.

Hij zei echter dat Armenië deze weg al meer dan tweeënhalf jaar misbruikt voor illegale doeleinden, waaronder het sturen van zijn strijdkrachten en munitie naar Azerbeidzjaans grondgebied.

De ambtenaar benadrukte dat het aantal Armeense inwoners van Karabach niet 120.000 is, zoals de Armeense kant beweert, maar 50.000, inclusief 10.000 militairen van Armeense illegale gewapende troepen.

In antwoord op de vraag of hij Armeense militairen als Azerbeidzjaanse burgers beschouwt, merkte Amirbayov op dat zij deel uitmaken van de Armeense strijdkrachten, die illegaal op Azerbeidzjaans grondgebied zijn gestationeerd, wat in strijd is met de trilaterale verklaring. Daarom heeft Azerbeidzjan op 23 april in overeenstemming met het internationaal recht een controlepost opgericht in Lachin.

Daarnaast zei Amirbayov dat de weg tussen Lachin en Khankendi momenteel gebruikt wordt voor het vervoer van medische voorraden, en dat Armenië het voorstel van Azerbeidzjan om humanitaire goederen via het grondgebied van Aghdam en Fuzuli te vervoeren, niet heeft geaccepteerd.

Hij benadrukte dat als de situatie echt tragisch was, mensen zich geen zorgen zouden maken over de herkomst van de humanitaire hulp. Het bewijst dus dat het separatistische “regime” in Karabach de meerderheid van de Armeniërs die daar wonen gegijzeld houdt, en deze situatie wil uitbuiten om Azerbeidzjan op het internationale toneel onder druk te zetten.

Amirbayov gaf informatie over de arrestatie van Vagif Khachatryan, en merkte op dat hij op de lijst stond van degenen die oorlogsmisdaden hebben begaan tegen Azerbeidzjaanse burgers tijdens de eerste Karabach oorlog.

In antwoord op Grynszpan’s provocerende vraag over de heerschappij in Azerbeidzjan, zei hij dat het land een democratische staat is. Amirbayov merkte ook op dat geen enkel land, ook Frankrijk niet, onberispelijk is als het om mensenrechten gaat.

Om het vervoer van mankracht, munitie, mijnen en ander militair materieel uit Armenië voor illegale Armeense gewapende groeperingen op het grondgebied van Azerbeidzjan te voorkomen (die niet werden teruggetrokken in tegenstelling tot de trilaterale verklaring van 10 november 2020), en als een adequate reactie op de eenzijdige oprichting van een grenscontrolepost door Armenië aan de grens met Azerbeidzjan op 22 april 2023, bij de ingang van de grens met Azerbeidzjan, heeft Amirbayov de volgende stappen ondernomen, 2023, aan de ingang van de weg Lachin-Khankendi, in strijd met de trilaterale verklaring van 10 november 2020, hebben de eenheden van de staatsgrensbewaking van de Republiek Azerbeidzjan op 23 april van dit jaar een grenscontrolepost opgezet op haar soevereine grondgebied, aan de grens met Armenië, aan het begin van de weg Lachin-Khankendi.

Ondanks het feit dat Azerbeidzjan de doorgang van Armeense inwoners, vertegenwoordigers van het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC) en het Russische vredeshandhavingscontingent door de grensovergang verzekerde, verspreidde de Armeense kant valse beschuldigingen over de vermeende “gespannen humanitaire situatie” in de regio om haar illegale activiteiten in onze gebieden voort te zetten.

Tegelijkertijd pleegde zij provocaties, zoals het beschieten van onze grenswachten op 15 juni, een poging tot smokkel, waarbij zij op 26 juli zonder toestemming vrachtwagens naar het grondgebied van Azerbeidzjan stuurde.

Bovendien, ondanks het feit dat Azerbeidzjan een aantal voorstellen heeft gedaan om tegemoet te komen aan de behoeften van de Armeense inwoners van Karabach, waaronder het gebruik van de Aghdam-Khankendi-weg en andere alternatieve wegen, en deze werden gesteund door de Europese Unie en het ICRC, heeft de Armeense kant zich tegen deze voorstellen verzet en de toegang tot het grondgebied geblokkeerd door het opwerpen van betonnen barrières op alternatieve wegen. Dit alles toont eens te meer aan dat haar verklaringen over de “humanitaire situatie” politieke chantage zijn.