De ministeriële bijeenkomst van het coördinatiebureau van de Niet-Gebonden Beweging met als thema “NAM: verenigd en standvastig in het aangaan van nieuwe uitdagingen” is van start gegaan in het Baku Convention Center.

President van de Republiek Azerbeidzjan Ilham Aliyev sprak de vergadering toe.

Toespraak van president Ilham Aliyev

Geachte ministers,

Dames en heren,

Geachte gasten,

Ik heet u allen welkom in Bakoe op de ministeriële bijeenkomst van het coördinatiebureau van de Niet-Gebonden Beweging.

Met een unaniem besluit van de NAM-landen heeft Azerbeidzjan het voorzitterschap voor 2019-2022 op zich genomen en opnieuw met een unaniem besluit is ons voorzitterschap met een jaar verlengd.

Het Azerbeidzjaanse voorzitterschap van de NAM heeft de rechtvaardigheid en het internationaal recht en de legitieme belangen van de lidstaten krachtig beschermd in overeenstemming met de “Bandung-principes”.

Toen de internationale gemeenschap in verwarring was over de aanpak van de COVID-19 pandemie, was het de NAM die de wereldwijde inspanningen om deze ongekende uitdaging het hoofd te bieden consolideerde.

De door Azerbeidzjan geïnitieerde onlinetop van de NAM op het niveau van de leiders in mei 2020 leidde tot de speciale zitting van de Algemene Vergadering van de VN in december 2020. Bovendien getuigt het sterke verzet van de NAM tegen het door sommige rijke landen nagestreefde “vaccinnationalisme” en de daaropvolgende VN-resoluties voor eerlijke en universele toegang tot vaccins voor alle landen van het leiderschap van de NAM in de strijd tegen het coronavirus.

De institutionele ontwikkeling van de Beweging, namelijk de oprichting van het parlementaire NAM-netwerk en de NAM-jongerenorganisatie in respectievelijk 2021 en 2022, is een ander resultaat van het Azerbeidzjaanse voorzitterschap. Momenteel werken we ook aan de oprichting van het NAM-vrouwenplatform. Met deze stappen in de richting van institutionele duurzaamheid zullen we zeker een succesvolle nalatenschap achterlaten voor de volgende voorzitters.

Als verantwoordelijk en actief lid van de internationale gemeenschap moesten we ook nadenken over de periode na de pandemie. Daarom organiseerde Azerbeidzjan in maart van dit jaar met succes nog een NAM-top over herstel na de pandemie in Bakoe, waar we kwesties van mondiaal belang bespraken en van gedachten wisselden over een beter herstel na de pandemie.

Het ondersteunen van landen in nood was een andere prioriteit van het Azerbeidzjaanse voorzitterschap. Azerbeidzjan verleende financiële en humanitaire bijstand in verband met COVID-19 aan meer dan 80 landen, waarvan de meeste van de NAM bilateraal of via de Wereldgezondheidsorganisatie. Azerbeidzjan leverde vrijwillige bijdragen aan de Wereldgezondheidsorganisatie voor een bedrag van 10 miljoen USD. We hebben ook vaccins geleverd aan 5 landen.

Tijdens de bovengenoemde top in maart heb ik ook twee wereldwijde oproepen gedaan om het post-pandemische herstel in Afrika en kleine eilandstaten in ontwikkeling te ondersteunen. Azerbeidzjan heeft als eerste donor aan beide oproepen 1 miljoen USD toegewezen.

Dames en heren,

Als een echte verdediger van het multilateralisme en de tweede grootste internationale instelling na de Verenigde Naties, moet de NAM haar eigen plaats vinden in de nieuwe wereldorde. We moeten standvastig blijven rond de Bandung-principes, onze stem luider laten horen tegen gevallen van schending van soevereiniteit en territoriale integriteit en inmenging in de interne aangelegenheden van staten. Een meer zichtbare aanwezigheid van onze beweging op het wereldtoneel is van vitaal belang.

Multilateralisme is ons krachtig instrument. Momenteel voldoen internationale organisaties, in het bijzonder de VN, niet aan de verwachtingen van de mensheid. Het is onvermijdelijk dat de VN serieuze hervormingen moet ondergaan. De VN-Veiligheidsraad doet denken aan het verleden en weerspiegelt niet de huidige realiteit. Wij pleiten voor een uitbreiding van de samenstelling van de Veiligheidsraad om deze representatiever en geografisch eerlijker te maken. Ik ben blij dat er vandaag wereldwijd een groeiende consensus is over dit idee.

Zoals ik al eerder heb benadrukt, moet één permanente zetel in de VN-Veiligheidsraad worden toegekend aan de Beweging van Niet-Gebonden Landen. Landen die het voorzitterschap van de NAM, de Organisatie voor Islamitische Samenwerking en de Afrikaanse Unie bekleden, zouden bij toerbeurt zitting moeten hebben in de VN-Veiligheidsraad met vetorecht.

Azerbeidzjan maakt zich grote zorgen over de toenemende neiging tot neokolonialisme. De NAM, die is opgericht als gevolg van het dekolonisatieproces, moet deze schandelijke erfenis uit het verleden krachtig bestrijden en bijdragen aan de volledige uitbanning ervan.

Een van de landen die nog steeds neokolonialisme bedrijven is Frankrijk. De door Frankrijk bestuurde gebieden buiten Europa zijn nare overblijfselen van het Franse koloniale rijk. Frankrijk moet de soevereiniteit van de Comoren over het eiland Mayotte respecteren, evenals de rechten van het Nieuw-Caledonische volk en andere volkeren in Franse overzeese gemeenschappen en gebieden. Ik verwelkom de eminente vertegenwoordigers van de Franse overzeese gemeenschappen en gebieden die hun side-event in de marge van de Baku Ministerial zullen houden om hun rechtvaardige zaak en aspiraties voor vrijheid te laten horen door de internationale gemeenschap.

Bijna 1,5 miljoen Algerijnen werden gedood tijdens de genocidale Franse overheersing. Schedels van Algerijnse vrijheidsstrijders worden nog steeds bewaard in Parijse musea als oorlogstrofeeën. Dit is cynisch en walgelijk. Wij eisen van president Emmanuel Macron van Frankrijk dat hij de stoffelijke resten van zijn helden overdraagt aan Algerije.

Frankrijk, dat zich valselijk voordoet als verdediger van mensenrechten en internationaal recht, mengt zich nog steeds in binnenlandse aangelegenheden van andere landen. De recente terugtrekking van Franse troepen uit Mali en Burkina Faso heeft opnieuw aangetoond dat het schandalige neokolonialistische beleid van Frankrijk in Afrika gedoemd is te mislukken. Helaas probeert Frankrijk dezelfde kwalijke praktijken op te leggen in de regio van de zuidelijke Kaukasus door het Armeense separatisme in de regio Karabach van Azerbeidzjan te steunen en door middel van geopolitieke rivaliteit, buitenlandse militaire aanwezigheid en koloniaal beleid van “oriëntalisme”.

Frankrijk heeft in de tweede helft van de twintigste eeuw verschillende kernwapenproeven uitgevoerd in Algerije en in zijn overzeese gebiedsdelen – Frans Polynesië in de Stille Oceaan, en veroorzaakte zo een wereldwijde aantasting van het milieu en ernstige gezondheidsproblemen voor lokale gemeenschappen.

Frankrijk moet zich verontschuldigen voor zijn koloniale verleden en bloedige koloniale misdaden en genocidedaden tegen lidstaten van de NAM in Afrika, Zuidoost-Azië en andere plaatsen.

Enkele dagen geleden heeft de koning van Nederland officieel zijn excuses aangeboden voor het koloniale verleden van zijn land en zijn betrokkenheid bij de slavenhandel. Wij roepen zijn Franse collega op hetzelfde te doen. Beter laat dan nooit. Excuses aanbieden ten overstaan van miljoenen mensen die door zijn voorgangers gekoloniseerd, als slaven gebruikt, vermoord, gemarteld en vernederd werden, zal niet alleen een erkenning zijn van de historische schuld van Frankrijk, maar zal Frankrijk ook helpen om de gevolgen te boven te komen van de diepe politieke, sociale en humanitaire crisis waarmee het land geconfronteerd wordt na de brute moord op een Algerijnse tiener.

Het aanhoudende en wijdverspreide racistische en discriminerende discours, vooral in de media en op het internet tegen bepaalde etnische minderheden, racistische haatzaaiende taal door ambtenaren en leden van twee kamers van het parlement neemt toe in Frankrijk. De recente moord op de 17-jarige tiener van Algerijnse afkomst door de Franse politie is het zoveelste teken van racisme en islamofobie in dit land. In dit verband sluiten wij ons aan bij de VN-verklaring waarin de schietpartij door de politie wordt betreurd en waarin Frankrijk wordt opgeroepen om “de ernstige problemen van racisme en discriminatie bij de wetshandhaving serieus aan te pakken”.

Frankrijk verbiedt zelfs de Corsicaanse taal en accepteert het concept van etnische minderheden niet en probeert zich tegelijkertijd voor te doen als verdediger van de Armeense minderheid in Azerbeidzjan. Dit is niets anders dan hypocrisie en meten met twee maten.

In plaats van te proberen anderen de les te lezen, zouden de Franse autoriteiten deze alarmerende tendensen in hun eigen land moeten bestrijden.

Beste vrienden,

Klimaatverandering, waterschaarste, voedselonzekerheid en gedwongen migratie vragen onze voortdurende aandacht. Kleine eilandstaten in ontwikkeling zijn kwetsbaarder voor de gevolgen van klimaatverandering en worden geconfronteerd met een existentiële bedreiging. De afschuwelijke beelden van rampen met migrantenboten in de Middellandse Zee zijn zeer alarmerend.

De bevordering van de interculturele en interreligieuze dialoog moet hoog op onze agenda staan. Wij maken ons zorgen over de toenemende islamofobie en xenofobie en de pogingen om de islam gelijk te stellen met geweld en terreur. Het verbranden en ontheiligen van de Heilige Koran in Denemarken, Nederland en Zweden en dit rechtvaardigen onder het mom van de vrijheid van meningsuiting is totaal onverantwoordelijk en ontoelaatbaar en moet veroordeeld worden.

Het belangrijkste en meest gedenkwaardige moment voor het Azerbeidzjaanse volk was de historische overwinning in de Patriottische Oorlog. In 2020 versloeg Azerbeidzjan Armenië op het slagveld en maakte een einde aan 30 jaar Armeense bezetting. Armenië was als bezettingsland verplicht om de capitulatiewet te ondertekenen. Azerbeidzjan herstelde zo zijn territoriale integriteit en historische gerechtigheid en voerde zelf vier resoluties van de VN-Veiligheidsraad van 1993 uit. Deze overwinning van Azerbeidzjan is de triomf van het internationale recht en rechtvaardigheid.

30 jaar geleden bezette Armenië bijna 20% van de internationaal erkende gebieden van Azerbeidzjan en voerde het zowel in Armenië als in de bezette gebieden van Azerbeidzjan etnische zuiveringen uit, waardoor 1 miljoen Azerbeidzjanen vluchtelingen en binnenlandse ontheemden werden. Armenië heeft in 1992 genocide gepleegd in de stad Khojaly, waar 613 Azerbeidzjanen, waaronder 106 vrouwen en 63 kinderen, op brute wijze werden vermoord, alleen vanwege hun etnische identiteit.

Na de bevrijding van onze gebieden staat Azerbeidzjan nu voor een aantal enorme uitdagingen. We waren geschokt door de omvang van de verwoestingen in de voorheen bezette gebieden. Azerbeidzjaanse steden en dorpen werden opzettelijk verwoest, steen voor steen geplunderd, alle culturele en religieuze plaatsen, moskeeën werden ontheiligd en geplunderd door Armenië. Armenië pleegde urbicide, culturicide en ecocide in de destijds bezette gebieden.

65 van de 67 moskeeën in de voorheen bezette gebieden werden vernietigd en de overgebleven moskeeën werden gebruikt als stallen voor varkens en koeien, wat een belediging is voor alle moslims ter wereld.

60.000 hectare bos is vernietigd, gekapt en weggenomen, grond en rivieren zijn vervuild en verontreinigd.

Armenië gaat door met het veroorzaken van grensoverschrijdende milieurampen nu langs de grens met de Nakhchivan Autonome Republiek van Azerbeidzjan. Door dit te doen, schendt Armenië zijn verplichtingen die voortvloeien uit het Verdrag inzake milieueffectrapportage in grensoverschrijdend verband van 1991 (Verdrag van Espoo), waarin duidelijk staat dat gerespecteerde landen met elkaar moeten overleggen om nadelige grensoverschrijdende gevolgen te voorkomen.

Een ander negatief gevolg van de Armeense bezetting zijn landmijnen. Azerbeidzjan behoort tot de tien landen met de meeste landmijnen ter wereld. Ongeveer 300 Azerbeidzjanen zijn gedood of ernstig gewond geraakt door mijnincidenten sinds het einde van de patriottische oorlog in november 2020. Elke mijnexplosie in de bevrijde gebieden is een voortzetting van de lange lijst oorlogsmisdaden die Armenië heeft begaan. Het landmijnprobleem is een schending van de fundamentele mensenrechten van het Azerbeidzjaanse volk door Armenië. Na de capitulatie in 2020 ging Armenië door met het produceren van grote hoeveelheden landmijnen en smokkelde ze naar de Karabach-regio van Azerbeidzjan, totdat de grensovergang van Lachin werd opgericht.

Landmijnen vertragen het wederopbouwproces en de terugkeer van voormalige binnenlandse ontheemden naar de bevrijde gebieden. Met dit in gedachten heeft Azerbeidzjan een specifiek nationaal doel voor duurzame ontwikkeling gesteld, namelijk humanitaire ontmijning. Bovendien steunt Azerbeidzjan humanitaire ontmijningsinspanningen wereldwijd en heeft het een voorstel gedaan om de 18e SDG over ontmijning te lanceren.

Ik heb er alle vertrouwen in dat de lidstaten van de NAM mijn voorstel zullen steunen om een gelijkgestemde groep van door mijnen getroffen landen te vormen om onze stem wereldwijd te laten horen.

Armenië moet ook volledige transparantie en medewerking verlenen bij het identificeren van het lot van bijna 4000 vermiste Azerbeidzjanen als gevolg van de eerste Karabach-oorlog, die werden gemarteld, vermoord en begraven in massagraven.

Ondanks al deze uitdagingen voert Azerbeidzjan met succes grootschalige wederopbouwwerkzaamheden uit in de bevrijde gebieden van 10.000 vierkante kilometer vanaf nul met eigen financiële middelen.

Kort na het einde van het conflict presenteerde Azerbeidzjan vijf basisprincipes voor de ondertekening van een vredesverdrag met Armenië op basis van de wederzijdse erkenning van elkaars soevereiniteit en territoriale integriteit.

Hoewel Armenië Karabach moest erkennen als een deel van Azerbeidzjan, zijn er nog steeds restanten van Armeense strijdkrachten op het grondgebied van Azerbeidzjan waar tijdelijk Russische vredeshandhavers worden ingezet. Als Armenië echt geïnteresseerd is in het bereiken van de langverwachte vrede in de regio, dan moeten zijn strijdkrachten de regio Karabach van Azerbeidzjan volledig verlaten. Armeense militaire en paramilitaire elementen ter plaatse moeten worden ontwapend.

Armenië belemmert ook de opening van de Zangazur-corridor, die het vasteland van Azerbeidzjan moet verbinden met de autonome republiek Nakhchivan, een andere verplichting van Armenië die voortvloeit uit de capitulatiewet die het bijna drie jaar geleden heeft ondertekend.

Dames en heren,

Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om mijn grote dankbaarheid uit te spreken aan de NAM-landen voor hun principiële houding bij het steunen van de rechtvaardige positie van Azerbeidzjan tijdens en na de bezetting. Ik verwijs in het bijzonder naar twee specifieke gevallen in 2020 en 2022, toen de NAM-landen eenzijdige en vooringenomen anti-Azerbeidzjaanse verklaringen in de VN-Veiligheidsraad hebben voorkomen.

Ik wil ook alle lidstaten van de NAM bedanken voor hun solidariteit en steun aan Azerbeidzjan om het voorzitterschap met succes te bekleden.

Ik wens alle succes voor de ministeriële bijeenkomst in Bakoe van het Coördinerend Bureau van de NAM en ik weet zeker dat deze bijeenkomst gekenmerkt zal worden door vruchtbare en resultaatgerichte discussies.

Hartelijk dank!

X X X

De ministeriële bijeenkomst werd voortgezet met discussies.

Referenite: Report.az